Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (UBiA) reguluje zasady wydawania i cofania pozwoleń na broń, procedur obrotu bronią i amunicją, zasady jej posiadania przez cudzoziemców oraz zasady działania strzelnic.
Broń w rozumieniu UBiA to broń palna (w tym: bojowa, myśliwska, sportowa, gazowa, alarmowa, sygnałowa), broń pneumatyczna, miotacze gazu, broń biała (ukryte ostrze, kastet, nunczako, niektóre typy pałek), broń cięciwowa (kusza), przedmioty do obezwładniania prądem (paralizator). Bronią są także gotowe lub obrobione istotne części broni. W przypadku broni w ww ujęciu konieczne jest uzyskanie pozwolenia.
UBiA (art. 11) określa przypadki, kiedy pozwolenie na broń nie jest wymagane. Dotyczy to następujących sytuacji:
- broni gromadzonej w muzeach
- używania broni na strzelnicy do celów sportowych, szkoleniowych, lub rekreacyjnych
- używania broni palnej sygnałowej i alarmowej (w celach ratowniczych, poszukiwawczych, wzywania pomocy, rozpoczynania zawodów sportowych)
- obrotu bronią i amunicją przez koncesjonowane firmy lub rusznikarzy w celach gospodarczych
- dysponowania bronią w celu pozbawienia jej cech użytkowych
- posiadania broni palnej pozbawionej cech użytkowych
- posiadania paralizatora o średnim natężeniu prądu do 10 mA
- posiadania ręcznego miotacza gazu
- posiadania broni pneumatycznej,
- posiadania broni palnej rozdzielnego ładowania wyprodukowanej przed 1885 rokiem lub jej repliki (np. broń czarnoprochowa rozdzielnego zapłonu sprzed 1885 r. lub jej kopie)
- posiadania broni palnej alarmowej o kalibrze do 6 mm.
Kancelaria reprezentuje Klientów w postępowaniach przed organem w zakresie cofnięcia pozwolenia na broń, odmowy wydania pozwolenia na broń (do celów sportowych i łowieckich), a także posiadania broni czarnoprochowej.